ติดเชื้อฉวยโอกาส

โรคเอดส์ เป็นระยะสุดท้ายของการติดเชื้อเอชไอวี ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันร่างกายของผู้ป่วยนั้นถูกทำลายจนไม่สามารถต้านทานต่อโรค หรือการติดเชื้ออื่น ๆ เช่น แบคทีเรีย ไวรัส เชื้อรา โปรโตซัว ซึ่งปกติไม่ทำให้เกิดโรคในคนที่มีสุขภาพปกติ แต่สามารถเกิดได้กับผู้ป่วย บางครั้งอาจรุนแรงเป็นเหตุทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตได้

โรคติดเชื้อฉวยโอกาส คืออะไร ?

โรคติดเชื้อฉวยโอกาส Opportunistic Infections คือ การติดเชื้อที่มีสาเหตุมาจากเชื้อโรคที่จะไม่ค่อยเกิดกับคนที่มีระบบภูมิคุ้มกันที่สมบูรณ์ดี แต่สามารถทำให้เกิดความเจ็บป่วยได้ในผู้ที่มีภูมิคุ้มกันอ่อนแอ ซึ่งมักจะพบในผู้ป่วยโรคเอดส์ และผู้ติดเชื้อเอชไอวีได้ โดยติดเชื้อที่เกิดจาก แบคทีเรีย , เชื้อรา , ปรสิต หรือไวรัส

อาการติดเชื้อโรคฉวยโอกาส

ปอดอักเสบ ไข้ อ่อนเพลีย น้ำหนักลด ไอ หายใจลำบาก เหงื่อออกตอนกลางคืน
สมองอักเสบ ไม่ค่อยรู้สึกตัว สับสน เป็นอัมพาตบริใวณใบหน้า ชัก ปวดหัวอย่างรุนแรง ไข้
กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบ ท้องเสีย ปวดเกร็งในท้อง คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนเพลีย ท้องอืด น้ำหนักลด เบื่ออาหาร ท้องผูก แห้งน้ำ
วัณโรค ไอ น้ำหนักลด เหงื่อออกตอนกลางคืน อ่อนเพลีย ไข้ ต่อมน้ำเหลืองโต อาจแพร่ไปยังส่วนอื่น ๆ เช่น ระบบประสาทกลาง ทางเดินอาหาร กระดูก เป็นต้น
การติดเชื้อแพร่กระจาย ไข้ เหงื่อออกตอนกลางคืน อ่อนเพลีย น้ำหนักลด ท้องเสีย ซีด ปวดท้อง ไม่มีแรง มึนงง คลื่นไส้ อาเจียน ต่อมน้ำเหลืองโ ตับโต
เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ม้ามโต ปวดศรีษะ คอแข็ง ครั่นเนื้อครั่นตัว ไข้ คลื่นไส้ อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร ไม่ค่อยรู้สึกตัว
การติดเชื้อยีสต์ในปาก มีฝ้าขาวในปาก เหงือก ลิ้น และกระพุ่งแก้ม เบื่ออาหาร
การติดเชื้อยีสต์ในช่องคลอด แสบ คันในช่องคลอด ตกขาว
Histoplasmosis ไข้ น้ำหนักลด มีรอยโรคบนผิวหนัง หายใจลำบาก ซีด ต่อมน้ำเหลืองโต
จอประสาทตาอักเสบจากเชื้อ CMV มองไม่เห็น เห็นอะไรลอยไปลอยมาโดยไม่มีวัตถุจริง เห็นแสงแวบ
ลำไส้อักเสบ ท้องเสีย น้ำหนักลด ปวดท้อง
เริม ตุ่มน้ำพองใสบนผิวหนัง ปวดแสบปวดร้อน มีแผล คันบริเวณริมฝีปาก ทวารหนัก อวัยวะเพศ
อีสุกอีใส และงูสวัด คัน ปวดแสบปวดร้อน ตุ่มน้ำพองใสบนผิวหนังเป็นกลุ่มๆ ไข้ ปวดกล้ามเนื้อ ครั่นเนื้อครั่นตัว ผื่นผิวหนัง
Kaposi’s sarcoma รอยโรคบนผิวหนังสีม่วง บริเวณใบหน้า อวัยวะเพศ แขนขา ในปาก หรืออวัยวะภายใน
หูดบริเวณอวัยวะเพศ หูดบริเวณอวัยวะเพศ หรือ ทวารหนัก
เนื้องอกบริเวณอวัยวะเพศ มะเร็งปากมดลูก หรือ ทวารหนัก
Oral “hairy” leukoplakia รอยโรคสีขาวบริเวณข้างลิ้น หรือกระพุ้งแก้ม ไม่เจ็บ
เนื้องอกในระบบประสาท สับสน ทำอะไรช้าลง พฤติกรรมเปลี่ยนแปลง ชัก

สาเหตุการติดเชื้อโรคฉวยโอกาส

ภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง หรือภูมิคุ้มกันบกพร่องมีลักษณะเฉพาะ คือ การไม่มี หรือการหยุดชะงักในส่วนประกอบของระบบภูมิคุ้มกัน ซึ่งนำไปสู่ระดับภูมิคุ้มกัน และภูมิคุ้มกันต่อเชื้อโรคที่ต่ำกว่าปกติ อาจเกิดจากหลายปัจจัย ได้แก่ :

ภาวะทุพโภชนาการ
ความเหนื่อยล้า
การติดเชื้อซ้ำ
สารกระตุ้นภูมิคุ้มกันสำหรับผู้รับการปลูกถ่ายอวัยวะ
การติดเชื้อเอชไอวีขั้นสูง
เคมีบำบัดสำหรับมะเร็ง
ความบกพร่องทางพันธุกรรม
ความเสียหายของผิวหนัง
การรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่นำไปสู่การหยุดชะงักของจุลินทรีย์ทางสรีรวิทยาจึงทำให้จุลินทรีย์บางชนิดสามารถเอาชนะผู้อื่นและกลายเป็นเชื้อโรคได้ (เช่นการหยุดชะงักของจุลินทรีย์ในลำไส้อาจทำให้เกิดการติดเชื้อClostridium difficile )

การติดโรคฉวยโอกาสที่อาจเกิดขึ้นเมื่อ CD4 อยู่ในระดับต่าง ๆ

จำนวน CD4 อยู่ในระดับ 200-500/µL

ปอดอักเสบ (ส่วนใหญ่จากเชื้อแบคทีเรีย)
วัณโรคปอด หรือ Tuberculosis (TB)
การติดเชื้อยีสต์ในปากและช่องคลอด
งูสวัด
Oral hairy leukoplakia – ลิ้นหรือกระพุ้งแก้มเป็นฝ้าขาว
Kaposi’s sarcoma – โรคมะเร็งผิวหนังคาโปซี

จำนวน CD4 อยู่ในระดับ100-200/µL

โรคที่กล่าวมาแล้วข้างต้น (ระดับ 200-500/µL)
ปอดอักเสบจากเชื้อนิวโมซีสตีส แครินีอาย (พีซีพี)
Pneumocystis carinii (PCP) ท้องร่วงเรื้อรัง

จำนวน CD4 อยู่ในระดับ50-100/µL

โรคที่กล่าวมาแล้วข้างต้น (ระดับ100-200/µL)
สมองอักเสบ (ส่วนใหญ่จากเชื้อท็อกโซพลาสโมซิส – toxoplasmosis)
หลอดอาหารอักเสบจากเชื้อยีสต์ หรือไวรัส เยื่อหุ้มสมองอักเสบ (ส่วนใหญ่จากเชื้อราคริปโตค็อกคัส – cryptococcus)
วัณโรคปอด
เริมเรื้อรัง
Primary brain lymphoma

จำนวน CD4 อยู่ในระดับ < 50 /µL

โรคที่กล่าวมาแล้วข้างต้น (ระดับ50-100/µL)
การติดเชื้อใกลุ่มมัยโคแบคทีเรียเอเวียม (แม็ค) Mycobacterium avium complex (MAC)
จอประสาทตาอักเสบ
ท้องร่วง
สมองอักเสบ จากเชื้อชัยโตเมกาโลไวรัส (ซีเอ็มวี)Cytomegalovirus (CMV)

ประเภทของการติดเชื้อฉวยโอกาส

เชื้อโรคหลากหลายชนิดมีส่วนเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อฉวยโอกาสซึ่งสามารถแบ่งประเภทได้ ดังนี้

แบคทีเรีย

Clostridioides difficile (เดิมเรียกว่า Clostridium difficile ) เป็นสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียที่เป็นที่รู้จักที่จะทำให้เกิดการติดเชื้อในระบบทางเดินอาหาร
Legionella pneumophila เป็นเชื้อแบคทีเรียที่เป็นสาเหตุ ของโรคลูกจ้างมีการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ
Mycobacterium avium ซับซ้อน (MAC) เป็นกลุ่มของทั้งสองแบคทีเรีย M. aviumและ M. intracellulareที่มักจะร่วมการติดเชื้อที่นำไปสู่การติดเชื้อปอด ที่เรียกว่าเชื้อติดเชื้อ avium intracellulare
Mycobacterium tuberculosis เป็นแบคทีเรียชนิดหนึ่งที่ทำให้เกิดวัณโรคซึ่งเป็นเชื้อทางเดินหายใจ
Pseudomonas aeruginosa เป็นแบคทีเรียที่อาจทำให้เกิดการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ มักเกี่ยวข้องกับโรคซิสติกไฟโบรซิส
ซัลโมเนลลา เป็นแบคทีเรียประเภทหนึ่งซึ่งทราบกันดีว่าทำให้เกิดการติดเชื้อในระบบทางเดินอาหาร
Staphylococcus aureus เป็นแบคทีเรียที่รู้จักกันว่าทำให้เกิดการติดเชื้อที่ผิวหนังและภาวะติดเชื้อในกลุ่มโรคอื่น ๆ ยวดเชื้อ S. aureusมีการพัฒนาหลายดื้อยาสายพันธุ์รวมทั้งเชื้อ MRSA
Streptococcus pneumoniae เป็นแบคทีเรียที่ทำให้เกิดการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ
Streptococcus pyogenes (หรือที่เรียกว่า Streptococcus group A) เป็นแบคทีเรียที่สามารถก่อให้เกิดโรคต่างๆได้เช่นโรคพุพองและคอ strepตลอดจนโรคอื่น ๆ ที่ร้ายแรงกว่า

เชื้อรา

แอสเปอร์จิลลัส เป็นเชื้อราที่มักเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ
Candida albicans เป็นเชื้อราชนิดหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับเชื้อราในช่องปาก และการติดเชื้อในระบบทางเดินอาหาร
Coccidioides immitis เป็นเชื้อราที่รู้จักกันในชื่อ Coccidioidomycosisหรือที่เรียกกันทั่วไปว่า Valley Fever
Cryptococcus neoformans เป็นเชื้อราที่เป็นสาเหตุของ cryptococcosisซึ่งสามารถนำไปสู่การติดเชื้อในปอด เช่นเดียวกับการติดเชื้อในระบบประสาทเช่นเยื่อหุ้มสมองอักเสบ
Histoplasma capsulatum เป็นสายพันธุ์ของเชื้อราที่รู้จักกันเพื่อก่อให้เกิด histoplasmosisซึ่งสามารถนำเสนอกับอาร์เรย์ของอาการ แต่มักจะเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ
destructans Pseudogymnoascus (เดิมชื่อ Geomyces destructans ) เป็นเชื้อราที่เป็นสาเหตุของซินโดรมสีขาวจมูกในค้างคาว
Microsporidia เป็นกลุ่มของเชื้อราที่แพร่เชื้อไปทั่วอาณาจักรสัตว์ชนิดหนึ่งซึ่งสามารถทำให้เกิด microsporidiosisในโฮสต์ของมนุษย์ที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่อง
Pneumocystis jirovecii (เดิมเรียกว่า Pneumocystis carinii ) เป็นเชื้อราที่ทำให้เกิดโรคปอดบวม pneumocystisซึ่งเป็นการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ

ปรสิต

Cryptosporidium เป็นโปรโตซัวที่ติดเชื้อระบบทางเดินอาหาร
Toxoplasma gondii เป็นโปรโตซัวที่รู้จักกันในการก่อให้เกิดโรคท็อกโซพลาสโมซิส

ไวรัส

Cytomegalovirus เป็นกลุ่มของไวรัสฉวยโอกาสซึ่งมักเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อทางเดินหายใจ
Human Polyomavirus 2 (หรือที่เรียกว่า JC virus) เป็นที่ทราบกันดีว่าทำให้เกิดโรคเม็ดเลือดขาวหลายชนิด ( progressive multifocal leukoencephalopathy (PML))
Human herpesvirus 8 (หรือที่เรียกว่า Kaposi sarcoma-associated herpesvirus) เป็นไวรัสที่เกี่ยวข้องกับ Kaposi sarcomaซึ่งเป็นมะเร็งชนิดหนึ่ง
Herpes Simplex Virus เป็นไวรัสที่ทำให้เกิดโรคเริม (Herpes)
ไวรัสตับอักเสบซี (HCV) เป็นไวรัสที่ทำให้เกิดการอักเสบของตับน้อยๆ แต่เรื้อรัง ทำให้เกิดพังผืดในตับ นำไปสู่ภาวะตับแข็งและมีโอกาสเกิดมะเร็งตับในที่สุด

การป้องกันการติดเชื้อฉวยโอกาส

การติดเชื้อฉวยโอกาสอาจทำให้เกิดโรครุนแรง จึงให้ความสำคัญกับมาตรการป้องกันการติดเชื้อเป็นอย่างมาก กลยุทธ์ดังกล่าวมักจะรวมถึงการฟื้นฟูระบบภูมิคุ้มกันโดยเร็วที่สุดหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับสารติดเชื้อและการใช้ยาต้านจุลชีพ หรือ ยาป้องกันโรค เพื่อต่อต้านการติดเชื้อเฉพาะโรค

การรักษาและยาป้องกัน

การรักษาขึ้นอยู่กับชนิดของโรคติดเชื้อฉวยโอกาส บุคคลที่มีความเสี่ยงสูงจะติดเชื้อ มักจะได้รับยาป้องกันโรค เพื่อป้องกันการติดเชื้อ ดูจากระดับความเสี่ยงของผู้ป่วยในการติดเชื้อฉวยโอกาส โดยใช้จำนวนทีเซลล์ CD4 ของผู้ป่วย ในการรักษาดังนี้:

การติดเชื้อ	ควรให้ยาป้องกันโรคเมื่อใด
Pneumocystis jirovecii	CD4 <200 เซลล์
Toxoplasma gondii	CD4 <100 เซลล์
Mycobacterium avium	CD4 <50 เซลล์