ข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับเอชไอวี

ปัจจุบันผู้ติดเชื้อเอชไอวี HIV มีสุขภาพที่ไม่ต่างไปจากผู้ที่ไม่มีเชื้อ  นั้นเป็นเพราะว่า ในปัจจุบันมีการรักษาด้วยยาต้านไวรัส และยาต้านไวรัส ก็มีประสิทธิภาพสูงมาก โดยผู้ติดเชื้อเอชไอวีทุกคนสามารถเข้าถึงการรักษาได้ตามสิทธิด้านสุขภาพได้ ไม่ว่าจะเป็นสิทธิประกันสังคม สิทธิข้าราชการ หรือสิทธิบัตรทอง โดยผู้ติดเชื้อที่เข้าถึงการรักษาได้เร็ว จะมีประสิทธิภาพการรักษาที่ดี และสามารถใช้ชีวิตได้เหมือนคนที่ไม่มีเชื้อเอชไอวี

เพร็พ PrEP

เพร็พ (PrEP) ย่อมาจาก Pre-Exposure Prophylaxis คือยาที่ใช้ในการป้องกันเชื้อเอชไอวี (HIV) ก่อนการสัมผัสโรค PrEP ไม่สามารถป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ ได้ จึงยังจำเป็นต้องใช้ถุงยางอนามัยในการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ

เป๊ป PEP

PEP ย่อมาจาก Post-Exposure Prophylaxis เป็นยาป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี (HIV) ในกรณีฉุกเฉิน ที่ต้องรับประทานให้เร็วที่สุดหลังสัมผัสความเสี่ยงที่จะติดเชื้อเอชไอวี ไม่ว่าจะเป็น ถุงยางแตก ถุงยางหลุด เมาไม่ได้สติ หรือไม่ได้ถุงยางขณะเพศสัมพันธ์ โดยจะต้องเริ่มรับประทานภายใน 72 ชั่วโมงหลังมีความเสี่ยง และรับประทานติดต่อกันนาน 28 วัน

ไม่เจอเท่ากับไม่แพร่ U = U

ผู้ติดเชื้อเอชไอวี และได้รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสเกิน 6 เดือนขึ้นไป จะมีปริมาณไวรัสในเลือดต่ำกว่า 50 copies ต่อซีซีของเลือด ที่เราเรียกกันว่าตรวจไม่เจอ (undetectable) ซึ่งไม่ได้แปลว่าเชื้อหมดจากร่างกายแล้ว แต่จำนวนปริมาณไวรัส เอชไอวีในเลือดต่ำมาก จนไม่สามารถถ่ายทอดให้คู่นอนได้  ( untransmittable)

---